29 jun, 2021 | Mitchell Silva | No Comments

Afweer en immuunsysteem

Als we oud wordenworden we geconfronteerd – naast andere veranderingen die verband houden met veroudering – met wat we noemen l’ inflammaging (ontsteking).inflammaging (ontstekingsstatus)ontsteking) en l’immunosénescence.

Ontsteking: wat betekent dat?

Ons immuunsysteem is prima in orde als we jong zijn (kinderen of jonge volwassenen). Maar naarmate we ouder worden, verliezen ons lichaam en onze lichamelijke functies steeds meer hun vermogen om zich te verdedigen. Het mot “inflammaging” is een Engelse term: het gaat in wezen om een hardnekkige en ernstige ontsteking die niet geneigd is te genezen en waarbij de genezing van de weefsels te lang duurt of te snel gaat. L’inflammaging est progressif lié à l’âge et conduit à son tour à l’immunosénescence.

L’immunosénescence : qu’est-ce que cela signifie?

Als we ouder worden, wordt ons immuunsysteem ook ouder en biedt het een minder krachtige weerstand tegen alle soorten vijanden (bacteriën, virussen, giftige stoffen, enz.). Dit noemen we immunosénescence.  Il s’agit essentiellement donc d’une diminution du fonctionnement de notre système immunitaire, généralement accompagnée de risques accrus d’infections ainsi que d’une réactivation plus fréquente de virus latents (comme l’herpès simplex), d’une réponse réduite à la vaccination, ce qui signifie une moindre efficacité des vaccins et une prévalence accrue du cancer et des maladies auto-immunes.

Hoewel het immuunsysteem over strategieën beschikt om het hoofd te bieden aan ouderdom, veroorzaken deze strategieën soms een onaangepaste respons die het ouderdomsprobleem en de ouderdomscomplicaties verergert. Slechte voedingsgewoonten, een verminderde fysieke activiteit en een verminderde spiermassa vergemakkelijken alle vormen van immunosensentie.

Een gezonde levenswijze behouden en behouden, en in het bijzonder de lichamelijke activiteit.

Een onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Voedingsstoffen toont aan dat de gewoonten van een heilig leven het risico op ontstekingen en immunosénescence verlagen.

Nog duidelijker dan voeding is dat lichaamsbeweging zeer effectief lijkt te zijn om de onaangepaste respons tijdens de levenscyclus te verminderen, met name als het gaat om uithoudingsoefeningen met een hoog uithoudingsvermogen die het grootste effect lijken te hebben op de strijd tegen ontstekingen.

Referenties:

Weyh, Christopher et al. “Lichamelijke activiteit en voeding vormen het immuunsysteem tijdens het ouder worden.” Voedingsstoffenvol. 12,3 622. 28 feb. 2020, doi:10.3390/nu12030622

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7146449/

In België heeft ongeveer 1 op de 4 mensen last van een hoge bloeddruk. Het grootste probleem is dat hipertensión niet altijd wordt waargenomen: in het begin zijn er alleen maar symptomen. Er zijn veel redenen voor heupactiviteit: het is echt cruciaal dat u zich bewust bent van uw slagaderlijke druk en leert deze op de juiste manier te managen om een gezond en productief leven te leiden. Hier zijn enkele belangrijke gegevens over de bloeddruk.

Hoe werkt de bloeddruk?

Een stabiele en normale bloeddruk is essentieel voor het behoud van de algemene gezondheid. Hoe hoger de bloeddruk, hoe waarschijnlijker het is dat de bestaande ziektes leiden tot gevolgen en complicaties voor de gezondheid.

El corazón is een bomba die bloed door de bloedvaten laat stromen, waarbij de bloedvaten elke keer opnieuw worden gevuld en opnieuw worden gevuld. Hierdoor ontstaat er een hoge druk in de bloedvaten, de presión sanguínea uitgedrukt in mmHg.

Presión sistólica: verwijst naar de druk in de randen van de bloedvaten wanneer het hart zich vult en de bloedstroom door de bloedvaten stroomt.

– Diastolische druk: es la presión en las paredes de los vasos sanguíneos cuando el corazón se relaja nuevamente.

Het is belangrijk dat je het verschil kent tussen de sistólica en diastólica bloeddruk en dat je de grenzen kent waarbinnen de bloeddruk moet worden gehandhaafd voor een goede werking van alle organen en het cardiovasculaire systeem.

 

In de volgende tabel worden de waarden weergegeven, evenals het moment waarop de slagaderlijke bloedarmoede ontstaat:

Niveaus van bloeddruk Sistólica Diastólica
Gezond 120 mm Hg of minder 80 mm Hg of minder
Aumento 120 tot 129 mm Hg 80 mm Hg of minder
Etappe 1: Heupspanning 130 tot 139 mm Hg 80 tot 89 mm Hg
Etappe 2: Heupspanning 140 mm Hg of meer 90 mm Hg of meer

 

Wat is de oorzaak van hipertensie?

Er wordt een onderscheid gemaakt tussen de verschillende vormen van hipertensión: primair en secundair.

Bovendien is er in ongeveer 10-15% van de gevallen sprake van hipertensión del embarazo, die in deze periode optreedt en een risico voor de gezondheid kan vormen.

– La hipertensión primaria es la más común (alrededor del 90-95% de los casos). De oorzaken zijn niet altijd duidelijk, maar er zijn steeds meer aanwijzingen dat de levensstijl en de eetgewoonten van sedentarios hieraan bijdragen.

– Hipertensión secundaria: La hipertensión aquí es el resultado de una condición subyacente o de un medicamento. De consumptie van regaliz kan hier bijvoorbeeld toe bijdragen, evenals de nierziekte, de suprarrenale ziekte, het gebruik van medicijnen (waaronder cortisona), maar ook de suïcidale apneu.

¿Por qué la presión arterial alta se llama el asesino silencioso?

De reden hiervoor is dat la hipertensión arterial pocos o ningún síntoma durante un largo período de tiempo y la persona no se siente enferma. Maar de bloeddruk neemt toe met de leeftijd en leidt tot hartaandoeningen, hartaanvallen of hersenletsel, of nierinsufficiëntie. La presión arterial alta puede aumentar el riesgo de un ataque al corazón o un derrame cerebral en un factor de 2 a 3.

De ahí la referencia al asesino silencioso.

Conclusie

De arteriële bloeddruk is vaak te hoog omdat er weinig symptomen zijn. Daarom is het belangrijk om de bloeddruk systematisch te meten, vooral vanaf 50 jaar.

Veranderingen in je levensstijl, zoals veel bewegen, minder eten, minder zout eten en je inspannen om een gezond lichaamsgewicht te krijgen, zijn essentieel. Neem contact op met uw huisarts voor meer informatie over dit onderwerp.

Verwijzingen

https://www.heart.org/en/health-topics/high-blood-pressure/the-facts-about-high-blood-pressure

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/high-blood-pressure/in-depth/blood-pressure/art-20050982

https://www.fda.gov/drugs/special-features/understanding-silent-killer

https://www.heart.org/en/health-topics/high-blood-pressure/why-high-blood-pressure-is-a-silent-killer/know-your-risk-factors-for-high-blood-pressure

 

Gezondheidsvoordelen van vaccinaties

Al sinds het einde van de 18e eeuw, met de Engelse arts Edward Jenner, en nog een eeuw later, met het fundamentele werk van de Franse bioloog Louis Pasteur, heeft la vacunación bewezen doeltreffend te zijn tegen dodelijke infecties. Hoewel sommige mensen nog steeds de positieve voordelen van vacunatie onderzoeken en bediscussiëren, zijn er nog steeds onbetwistbare bewijzen die aantonen dat dit niet het geval is.

Hoe werken de vaccins?

La vacunación funciona mediante la estimulación del sistema inmunitario del organismo vacunado. El objetivo de la vacunación anti infecciosa es producir anticuerpos que combat los virus y/o las bacterias. Het immuunsysteem wordt ingezet om deze agentia te herkennen en te vernietigen. In de afgelopen jaren zijn de artsen gaan nadenken over de mogelijkheid om kanker niet alleen te behandelen, maar ook te voorkomen door het gebruik van vaccins.1

¿Pueden las vacunas prevenir el cáncer?

Volgens de Organización Mundial de la Salud zijn bijna 15% van alle kankergevallen in de wereld toe te schrijven aan infecties. Deze infecties worden veroorzaakt door Helicobacter pylori (keelkanker), het virus del papiloma humano (o VPH – carcinoma de cuello uterino, anale kanker en mondkanker), de virussen van hepatitis B en C (keelkanker) en, in sommige delen van de wereld, het virus van Epstein-Barr (ciertos tipos de linfomas).

Het principe is heel duidelijk: als we deze ziektes kunnen voorkomen door middel van vaccinatie, voorkomen we de gevolgen van deze ziektes, namelijk kanker. Esto se utiliza cuando los sujetos sanos reciben vacunas de prevención del cáncer, que protegerán al organismo de los virus que causan la enfermedad.

Er bestaan al enkele preventieve vaccins tegen bepaalde virussen, zoals hepatitis B of VPH. De onlangs gepubliceerde epidemiologische resultaten hebben aangetoond dat ze effectief zijn. Laten we eens naar Australië kijken; in 2007 begon dit land de vacamine tegen VPH gratis aan te bieden aan alle kinderen van 12 tot 13 jaar, en in 2013 begon het hetzelfde te doen voor alle kinderen.

Volgens officiële gegevens is het aantal gevallen van VPH bij jonge vrouwen tussen 2005 en 2015 gedaald van 22% naar 1%. Bovendien, según el reciente artículo de Michaela T. Hall en TheLancet Public Health, la infección por el VPH (y los cánceres de cuello de útero) debería eliminarse por completo en los próximos 20 años. Australië is hard op weg om het eerste land te worden dat kanker aan de bovenkant van het lichaam gaat uitroeien, zegt Karen Canfell, epidemióloga del cáncer bij de Cancer Council NSW.

Vacunas en immunoterapie

immunotherapievaccins tegen kankerNaast het gebruik van preventieve vacunas, waarvan de immunoterapia tegen kanker een voorbeeld is, worden ook vacunas terapéuticas gebruikt, waaronder andere soorten vacunas tegen kanker die geen verband houden met infecties. De terapéutische vaccins worden toegediend aan patiënten bij wie al een diagnose van kanker is gesteld en zijn complementair aan andere behandelingen, zoals quimioterapia of radioterapia.

We weten nu dat alle kankercelcellen in hun opperhuid antigenen bevatten die specifiek zijn voor het type kanker. Het doel van al het lopende onderzoek is het uitlokken van een specifieke immuniteitsreactie tegen deze specifieke antigenen. El objetivo final es la destrucción inmunitaria de todas estas células cancerosas. Algunas vacunas ya han demostrado cierta eficacia, especialmente en el caso del melanoma metastásico.

Perspectivas: ¿qué nos depara el futuro?

Op dit moment bevinden veel vacunas zich in verschillende ontwikkelingsstadia en zijn ze alleen beschikbaar via klinische onderzoeken, deels omdat het erg moeilijk is om vacunas voor de behandeling van kanker te ontwikkelen die succesvol zijn.

Las vacunas para el tratamiento del cáncer siguen teniendo ciertas limitaciones, como el sistema inmunitario de los pacientes con cáncer, a menudo suprimido, o la incapacidad del propio sistema para reconocer y destruir posteriormente las células dañinas: omdat de kankercel zich ontwikkelt vanuit de eigen, gezonde cellen van het individu, kan het immuunsysteem de gezonde cellen die een verandering hebben ondergaan, op grote schaal passeren.

Vacunación durante la terapia contra el cáncer

Veel specialisten op het gebied van kanker raden aan om tijdens de behandeling tegen kanker (quimio of radioterapie) geen vacunación toe te passen, en wel om twee belangrijke redenen. De eerste reden is heel duidelijk, omdat deze behandelingen tegen kanker de effectiviteit van het immuunsysteem verminderen als “secundaire effecten”. Por lo tanto, es bastante inútil buscar la elicitación de la respuesta inmune a través de la vacunación durante estos períodos; el resultado final podría ser bastante decepcionante.

La segunda razón está relacionada con el hecho de que algunas vacunas utilizan una forma viva y atenuada del virus. Zelfs in zijn “verzwakte” vorm kan het virus zich gevaarlijk openbaren in een organisme met een verzwakt immuunsysteem.

No cabe duda de que en los próximos años asistiremos a la aparición de nuevas terapias dirigidas y al desarrollo de nuevas vacunas que, solas o combinadas con las terapias existentes, darán nuevas esperanzas a millones de pacientes de cáncer en todo el mundo.

Fuentes:

  • ASCO
  • Stichting Overwin Kanker
  • kanker.net
  • WHO
  • De dageraad van vaccins voor kankerpreventie. Olivera Finn, Nature Reviews Immunology volume 18, pagina’s 183-194, 2018
  • Het voorspelde tijdsbestek tot de eliminatie van baarmoederhalskanker in Australië: een modelstudie. Michaela T Hall, Karen Canfell et al. Gepubliceerd op 02 oktober 2018

Risicofactoren van eierstokkanker: een algemene visie

Een risicofactor is alles wat de kans op het ontstaan of de ontwikkeling van een ziekte vergroot. Hoewel bepaalde risicofactoren invloed kunnen hebben op de ontwikkeling van eierstokkanker, zijn de meeste factoren niet direct verantwoordelijk voor de vorming van de tumor. Het hebben van een risicofactor, of zelfs meerdere risicofactoren, betekent niet dat de ziekte zich zal ontwikkelen. Los investigadores han descubierto varios de estos factores que modifican la probabilidad de que una mujer desarrolle un cáncer de ovario.

De volgende zijn enkele risicofactoren:

Edad:

Het risico om een eierstokkanker te krijgen neemt toe met de leeftijd. Het komt weinig voor bij vrouwen jonger dan 40 jaar, en de meerderheid van de eierstokkankers ontwikkelt zich na de menopauze. De meeste eierstokken komen voor bij vrouwen tussen de 50 en 60 jaar.

Familiale voorouders:

De kans dat een eierstokontsteking zich ontwikkelt is groter als bij een bekende eierstokontsteking is vastgesteld. Het risico neemt toe wanneer de moeder, de dochter of de moeder een eierstokaandoening heeft of heeft gehad.

Obesitas:

Al parecer Parece las mujeres obesas, es decir, las que tienen un índice de masa corporal de almenos 30, tienen un mayor riesgo de desarrollar cáncer de ovario.

Voortplantingsgeschiedenis:

Vrouwen die zwanger zijn geweest hebben een grotere kans op het ontwikkelen van ovariumkanker dan vrouwen die dat niet zijn geweest. Vrouwen die zwanger zijn geweest en een kind hebben gekregen voor hun 26e hebben een grotere kans op eierstokkanker dan vrouwen die ouder zijn dan 35 jaar. La lactancia materna vermindert ook het risico op het ontwikkelen van eierstokkanker.

Controle van de natuurlijke gezondheid:

Vrouwen die orale anticonceptiva hebben gebruikt, lopen een groter risico op eierstokkanker. Het risico is groter naarmate de pillen langer worden gebruikt.

Lichaams- en hormoontherapie

Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat vrouwen die na de menopauze nog estrógenen gebruiken, een grotere kans hebben om eierstokkanker te ontwikkelen. Dit risico is het grootst bij vrouwen die al vele jaren (minstens 5 tot 10 jaar) alleen hormonen gebruiken.

Síndrome de cáncer de mama y ovario hereditario:

Het vererven van mutaties in de genen BRCA1 en BRCA2 houdt verband met een grotere kans op het ontwikkelen van kanker van de moeder en de eierstok. De mutaties in BRCA1 en BRCA2 zijn ook verantwoordelijk voor de meerderheid van de erfelijke eierstokken.

Somatisch tumorhormoon PTEN

Dit syndroom, ook wel bekend als de Cowden-aandoening, tast voornamelijk de tiroïdea glándula en de mamma aan, wat cáncer de tiroides y de mama veroorzaakt. Sin embargo, las mujeres tienen un mayor riesgo de desarrollar cáncer de ovario, que está causado por una mutación hereditaria en el gen PTEN.

Syndroom van Lynch:

Het Lynch-syndroom wordt ook wel cáncer colorrectal hereditario sin poliposis genoemd. Vrouwen met het Lynch-syndroom hebben een grotere kans om een kankergezwel te krijgen in de dikke darm, het middenrif, de baarmoeder en de eierstokken.

Síndroom de Peutz-Jeghers (SPJ)

Mensen met SPJ krijgen tijdens hun adolescentie slijmvliesontstekingen in het maag-darmkanaal. Hierdoor lopen ze een groter risico op het ontwikkelen van maag- en darmkanker en eierstokkanker.

Persoonlijke voorgeschiedenis van mammacarcinoom

Als je in het verleden een mammacarcinoom hebt gehad, heb je een grotere kans om een ovariumcarcinoom te krijgen. Het risico op het ontwikkelen van een eierstokaandoening is ook hoog als je familiaire antecedenten van mammacarcinoom hebt.

 

Fuentes:

http://www.cancer.org/cancer/ovariancancer/detailedguide/ovarian-cancer-risk-factors

http://www.cancer.net/cancer-types/ovarian-cancer/risk-factors-and-prevention

 

 

Síntomas del cáncer de ovario: una visión general

El cáncer de ovario puede provocar varios síntomas. Vrouwen zijn meer geneigd om klachten te krijgen als de kanker zich heeft uitgebreid naar andere organen.

De meest voorkomende symptomen zijn:

Hinchazón
Dolor abdominal
● Moeite om snel te eten of een voldaan gevoel te hebben
Síntomas urinarios como aumento, urgencia o la frecuencia
● Gewichtsverlies
Cambios in los hábitos intestinales, puede aparecer estreñimiento

Sommige van deze symptomen worden veroorzaakt door goedaardige ziektes en aandoeningen van andere organen.

Andere symptomen van eierstokkanker zijn:

Fatiga
Dolor de espalda
Malestar estomacal
Dolor tijdens de seks
Menstruatie

Sin embargo, es más probable que estos síntomas están causados por otras afecciones y la mayoría de ellos se dan en mujeres que no tienen cáncer de ovario.

Brandstof:
http://www.cancer.org/cancer/ovariancancer/detailedguide/ovarian-cancer-signs-and-symptoms

Síntomas del cáncer testicular

De symptomen van cáncer testicularis zijn de volgende:

 

  • Bult of hinchazon in de testikel: Het eerste symptoom van cáncer testicularis is een bult in de testikel of een hinchazon. Algunos tumores testiculares pueden causar dolor, pero la mayoría de las veces no hacen lo lo.
  • Soms hebben mannen met cáncer testicular ook een gevoel van pijn of pijn in het achterste deel van de buik of in de lies.
  • Dolor of molestias in el testículo o en el escroto
  • Verandering in de sensatie van de testikel of sensatie van pijn in de wond.
  • Dolor sordo en el bajo vientre
  • Crecimiento o dolor de las mamas masculinas: In zeldzame gevallen kunnen tumoren ervoor zorgen dat mamas crezcan of dolorosas worden. Dit gebeurt omdat sommige tumoren hoge concentraties van een hormoon bevatten, genaamd gonadotropina coriónica humana (HCG), dat de ontwikkeling van mamma’s stimuleert.
  • Vroeggeboorte bij mannen: Sommige tumorcellen kunnen mannelijke geslachtshormonen produceren. Hoewel ze bij mannen geen specifieke symptomen veroorzaken, kunnen ze bij kinderen wel tijdelijke puberteitssymptomen veroorzaken. Deze omvatten een ernstigere stem en de groei van het gezicht en het lichaam.

 

Enkele van de meest voorkomende gevallen van cáncer testicular avanzado zijn:

  • Spreidwond
  • Moeite met ademhalen, pijn in de pecho of schouders
  • Dolor de vientre
  • Dolores de cabeza of verwarring
  • Hinchazón de una o ambas piernas o dificultad para respirar por un coágulo de sangre (embolia pulmonar)

 

Als u alguno van deze symptomen en/of veranderingen ervaart, neem dan contact op met uw arts, die de redenen voor deze veranderingen kan evalueren. Samen kunnen ze een behandelingsplan opstellen om de symptomen te verminderen en de tumor te behandelen.

 

Fuentes:

http://www.cancer.org/cancer/testicularcancer/overviewguide/testicular-cancer-overview-signs-symptoms

http://www.cancer.net/cancer-types/testicular-cancer/symptoms-and-signs